මෙය ලීසා නම් කුඩා දැරියක් සහ ඇගේ සහෝදරයා පිලිබද කතාවකි. ලීසා ඉතා දරුණු රෝගයකින් පීඩා විදි අතර එම රෝගය සුව කිරීමට නම් ඇයට ඇගේ පස් හැවිරිදි සහෝදරයාගේ රුධිරය ලබා දීමට අවශ්‍යව තිබුනි. එයට හේතු වූයේ ඇගේ සහොදරයාත් එම රොගයෙන්ම පීඩා විදි නමුත් ප්‍රාතිහාර්යකින් මෙන් ඔහුගේ දිවි ගැලවීම නිසා එම රෝගයට එරෙහි ප්‍රථිදේහ ඔහුගේ සිරුරේ නිපදවීමයි.
කුඩා සහෝදරයාව පසෙකට ගත් වෛද්‍යවරයා මේ පිලිබදව ඔහුට කරුණු පහදන්නට විය,
"පුතාට තේරෙනවා නේද මම කියන දේ,පුතාගේ ලේ අපි නංගිට දුන්නේ නැත්නම් අද රෑ නංගි සුරංගනාවියෝ එක්ක දිව්‍යලෝකෙට යනවා, පුතා කැමතී නේද නංගිට ලේ දෙන්න?"
කුඩා මයිකල් මදක් සැලුනු නමුත් ඊලග මොහොතේ නිර්භීත පිලිතුරක් ඔහු ලබා දුන්නේය,
"හා අංකල් මම නංගිට ලේ දෙන්නම්"
රුධිර පාරවිලයනය ඇරඹුනු අතර කුඩා මයිකල් තම සහෝදරිය අසලම වූ ඇදක් මත සිටි අතර තම සිරුරෙන් සහෝදරියගේ සිරුරට ගලා යන රුධිරය නිසා මදින් මද රෝස පැහැ ගැන්වෙන ඇගේ මුහුන දෙස බලමින් ඔහු සිනාසෙන්නට විය .
මද වේලාවකින් මයිකල් ගේ මුහුනේ වූ සිනහව වියැකුනු අතර සිරුරේ රුධිර මට්ටම අඩු වූ නිසා ඔහුගේ මුහුණ සුදුමැලි විය.
සිහින් හඩින් වෛද්‍යවරයා ඇමතූ ඔහු මෙසේ ඇසුවේය
"අංකල් මම දැන්ම මැරෙයිද?"
කුඩා දරුවෙකු වූ මයිකල් වෛද්‍යවරයාව වටහා ගෙන තිබුනේ වැරදියටය,ඔහු සිතුවේ තම සහෝදරිය වෙනුවෙන් තම සිරුරේ ඇති සියලුම රුධිරය සහෝදරියට පරිත්‍යාග කල යුතු බවය,එනම් ඔහු වෛද්‍යවරයාට කැමැත්ත පල කලේ තම රුධිරය තම සහෝදරියට පරිත්‍යාග කිරීමට නොව තම ජීවිතය සහෝදරිය වෙනුවෙන් පරිත්‍යාග කිරීමටයි.
0 අදහස් Comments::
Post a Comment
නෙතු පියන් යට ඉදන්.. හදවතට ඉඩ දෙන්න...
මම මේ කතාව ගැන මුකුත්ම අදහසක් කියන්නෙ නෑ. ඔයාම කල්පනා කරල බලන්න...
-