අම්මා

එක දවසක් මම වැස්සෙම ගෙදර ආපු දවසක...

අයියා කිව්වා ''හොඳ වැඩේ පණ්ඩිතයට කුඩයක් අරන් ගියේ නැතුවට'' කියල...

අක්කා උපදෙස් දුන්නා ''ඇයි වැස්ස පායනකම් හිටියේ නැත්තේ'' කියල...

තාත්තා තරහෙන් අනතුරු ඇඟෙව්වා ''දැන් ඉතිං හෙම්බිරිස්සාව හදාගෙන කෙඳිරි ගාපන්කෝ'' කියල...

ඒත් අම්මා දුවල තුවායක් අරන් ඇවිත් මගේ ඔලුව පිහදාන ගමන් කිව්වා ''මෝඩ වැස්ස, පොඩ්ඩක් ඉන්න බැරි උනා නේ මගේ පොඩි එකා ගෙදර එනකම්'' කියල...

මුළු ලෝකෙටම මාව වැරදි කාරයෙක් වුනත් මගේ රත්තරං අම්මට මාව කවදාවත් එහෙම නෑ. ඒකමනේ ''හොරාගේ අම්මගෙන් පේන අහන්න එපා'' කියල පිරුළකුත් අපි අතර තියෙන්නේ. මොකද හොරාගේ වුනත් අම්ම අම්මමයි. කවදාවත් තමාගේ දරුවට අනතුරක් වෙන්න ඉඩ දෙන්නේ නෑ. ඇයි තව පිරුළක් තියෙන්නේ ''උණහපුළු අම්මට උගේ දරුව මැණිකක්'' කියල. උණහපුළුව කියන්නේ බොහෝම විරූපි මුහුණක් තියෙන සතෙක් කියල කවුරුත් දන්නවනේ. ඒත් ඒ දරුවත් උගේ අම්මට පේන්නේ මැණිකක් විදියට.

තව දෙයක් තමයි අපි ගොඩාක් වෙලාවට අපේ හිතේ තියෙන තරහ පිට කරන්නේ අම්මගේ පිටින්. ඒකට හේතුවත් ඉතිං අපි මොන දේ කිව්වත් අම්මල ඒව හිතේ තියාගෙන පළිගන්නේ නෑ කියල අපි දන්න නිසා.

අපි නිසා අපේ රත්තරං අම්මලගේ හිත් නොරිදෙන්න අද ඉඳන් අපි ගොඩාක් උත්සාහ කරමු. මම මගේ අම්මට ආදරෙයි !