ෙකෝටියක් විතර වැඩ ඉවර කරලා අපි තුන් ෙදනා එකතු උෙන් ෙහටින් පටන් ගන්න මෙග් අළුත්
ජීවිෙත් ගැන ටිකක් කතා කරන්න.අවුරුදු විසිපහක් ෙගවුෙන් පුදුම ඉක්මණින්. අම්මයි තාත්තයි එක්ක
හුරතල් ෙවලත් ඉවරයි ෙහටින් පස්ෙසේ. ෙහට මම විවාහ ෙවන දවස.හිතට පුංචි දුකකුත් තියනවා
ඉස්සර වෙග් සැහැල්ලු ජීවිතයක් ගතකරන්න ලැෙබන්ෙන් නැති එක ගැන.ෙගදර ෙකොල්ලටයි
ෙකල්ලටයි ෙදකටම හිටිෙය් මම විතරයි.ෙකල්ෙලක් උනාට අම්මයි තාත්තයි මට කතාකෙල් පුෙත්
කියලා.
මෙග් අම්මා ෙබොෙහොම සංෙව්දී ෙකෙනක්. තාත්තෙගයි මෙගයි වැඩ කරන එක තරම් සතුටක් අම්මට
තිබ්ෙබ් නැහැ.ටීවී එෙක් යන නාට්ටි බලන්නත් ෙපොත් පත්තර කියවන්නත් අම්මා හුඟක්ම
කැමතියි.තාත්තා නම් ටිකක් අමුතුයි.මම තාත්තාෙගන් දැකපු විෙශේෂම ෙද් තමයි නිෂ්ශබ්දතාවය. අපි
දන්නවා තාත්තා අපිට ෙකොයිතරම් ආදෙර්ද කියලා.ඒත් තාත්තා කවදාවත් ඒ ආදෙර් අපිට ෙපන්නුෙව්
නෑ. සමහර ෙවලාවල් වලදී අම්මා උනත් තාත්තාෙගන් බලාෙපොෙරොත්තු උන ආදෙර් අම්මට ලැබුෙණ්
නෑ කියලා මට ෙවලාවකට හිෙතනවා.
මෙග් විවාහෙයන් පස්ෙසේ නිතරම වෙග් අම්මයි තාත්තයි කැමතිම ෙද්වලුත් අරෙගන මම අම්මලාව
බලන්න ගියා.ඒත් පහුගිය සතිෙයම මට අම්මයි තාත්තයි එක්ක ගතකරන්න කාලයක් තිබ්ෙබම නැති
තරම්.
දවසක් මට ෙකෝල් එකක් ආවා ෙගදරින්. තාත්තා ෙබොෙහොම කලබෙලන් මට කතා කෙල්.
” පුෙත්… අම්මට ටිකක් සනීප මදි වෙග්. පුතා ටිකක් ඇවිත් යන්න.”
මෙග් හුස්ම හිරවුණා වෙග් දැනුණා. අෙන් ෙදවියෙන් මෙග් අම්මට මුකුත් කරදරයක් ෙවන්න එපා.
මම හිෙතන පර්ථනා කළා. පුළුවන් තරම් ඉක්මණට කර කර හිටපු වැඩ ටික ඉවරයක් කරලා මෙග්
මහත්තයටත් ෙකෝල් එකක් දීලා පණිවිෙඩ් කියලා මම ෙගදර යන්න ලැස්ති උණා. ඒත් මෙග් හිතට
අමුතු බයක් දැනුණා.ෙගදර යද්දී මලානික විදිහට අම්මා ඇෙඳේ වැතිරිලා හිටපු හැටි දැක්කම මාව
පිච්චිලා ගියා. තාත්තත් අම්මා ළඟින් වාඩි ෙවලා හිටියා.
” අම්ෙම්… අම්මට ෙකොෙහොමද අම්ෙම්…? ” අම්මෙග් ඔළුව යාන්තමට අතගාන ගමන් මම ඇහුවම
” මෙග පුතා ආවද…? මෙග රත්තරං…” කියලා මාව ආදෙරන් තුරුළු කරගත්තා.
අම්මෙග් ඇස් වලින් කඳුළු කැට කඩන් වැටුණා. ඒ අතර තාත්තා මට එළියට එන්න කියලා ඉඟිෙයන්
කතා කළා. ” තාත්ෙත්… අම්මට ෙමොකද තාත්ෙත්…? “
” පුෙත්… අම්මා වැඩි කල් ජීවත් ෙවන්ෙන් නෑ මෙග පුෙත්… අම්මා තව මාස තුන හතරකට වඩා
ජීවත් ෙවන්ෙන් නැහැ.අම්මට පිළිකාවක් කියලා ෙඩොක්ටර් කිව්වා පුෙත්….” තාත්තෙග් ඇස් වල
කඳුළු පිරිලා.
අෙන් ෙදයියෙන්… කාටවත් වැරද්දක් ෙනොකරපු මෙග රත්තරං අම්මට ෙමෙහම ෙදයක් උෙන්
ඇයි…?
මම තාත්තව බදාෙගන හඬාවැටුණා.අම්මව ෙගදර තියාෙගන බල බලා ඉන්න පුළුවන් කමක් තිබ්ෙබ්
නෑ.අපි අම්මව පුද්ගලික ෙරෝහලක නැවත්තුවා.ඒ තරමටම අම්මෙග් තත්ෙව් දරුණු තත්ෙවක
තිබුෙණ්.ඒ තත්වයත් එක්ක ෙපොරබදින්නවත්, අම්මෙග් ජීවිෙත් ගැන පුංචි හරි බලාෙපොෙරොත්තුවක්
තියාගන්නවත් පුළුවන් කමක් අපි කාටවත් තිබ්ෙබ් නැහැ.ඒත් අම්මව නිතරම සතුටින් තියන්න
මමත්,තාත්තත් පුළුවන් තරම් උත්සාහ කළා. අම්මෙග් ඇඳ ලඟට ෙවලා පැය ගණන් මම අම්මා එක්ක
කතාකලා.ඒත් අම්මෙග් හිෙත් ෙමොකද්ෙදෝ දුකක් හිරෙවලා.අම්මෙග් ඇස් වලින් මම දැක්ෙක්
පසුතැවීමක් වෙග් ගතියක්.
” ෙකෝ පුෙත් තාත්තා….? ”
“තාත්තා ෙගදර ගියා අම්ෙම්.. හවසට එන්නම් කිව්වා.අම්මා තාත්තට හුඟක් ආදෙරයි ෙන්ද…?”
මං ඒක ඇහුෙව් විහිළුෙවන්.අම්මෙග් මුෙණ් ලස්සන හිනාවක් ඇඳුනා.
” මම විතරක් ෙනෙවයි පුෙත්…ඔයාෙග් තාත්තත් මට හරිම ආදෙරයි.ඒක මම දන්නවා. ඒත් කවදාවත්
ඔයාෙග් තාත්තා මට ආදෙරයි කියල කිව්ෙව් නැහැ… මෙග උපන්දිෙන්කට සුභ පතලා නැහැ…
ඔයාෙග් තාත්තා හරි නිහඬ චරිතයක්.හැම ෙද්ම හිෙත් හිරකරන් හිටියා.මෙගත් එක්ක අදහස්
ෙබදාගත්ෙත් හරිම අඩුෙවන්.ඒත් ඔයාෙග් තාත්තා ෙබොෙහොම ෙහොඳ ගතිගුණ තියන ෙකෙනක්…”
අම්මෙග් ඇස් වලින් කඳුළු ගලන් ගිහින් ෙකෝට්ෙට් උඩට වැටිලා ෙබොඳ උණා.ඒ මලානික ඇස් දිහා
ටික ෙවලාවක් මං බලන් හිටියා.” මං ඔයාට ආදෙරයි” කියන වචන තුන අහන්න කවුද අකමැති…?
අම්මා විතරක් ෙනෙවයි ඕනම ෙකෙනක් කැමතියි තමන් ආදෙර් කරන ෙකනාෙගන් ඒ වෙග් ෙද්වල්
අහන්න. තමන් ආදෙර් කරන ෙකනාට තමන්ව ෙකොයි තරම් වැදගත්ද…? විෙශේෂයිද…? කියලා
අහන්න, නිතරම අදහස් හුවමාරු කරගන්න කවුද අකමැති…? ෙකොයිතරම් හිෙත් හිරකරෙගන
හිටියත්, ෙකොයිතරම් ආදෙර් බව හැෙඟවවත්, එෙහම ආදරණීය ෙද්වල් වචෙනන් අහන්න නැත්නම්
ඒක ෙලොකු හිස්බවක් කියලා මට හිතුණා…
තාත්තා එද්දී අම්මට ෙහොඳටම නින්ද ගිහින් තිබුණා.මම තාත්තවත් එක්කෙගන එළියට ගියා. අම්මෙග්
හුස්ම යන්න කලින් අම්මෙග් සතුට ෙවනුෙවන් පුංචි හරි ෙදයක් කරන්න මට ඕන උණා.
” තාත්ෙත්…” මං කතා කළා.තාත්තා බර කල්පනාවක….
” තාත්තා කවදාවත් අම්මට ආදෙරයි කියලා කිව්ෙව් නැද්ද….? “
” මං ෙමොකටද පුෙත් ඒක කියන්ෙන්….? ඔයාෙග් අම්මා දන්නවා මං ෙකොයි තරම් ඔයාෙග් අම්ම
ආදෙරයිද කියලා…? ” තාත්තා එෙහම කිව්ෙව් අම්මා ගැන ෙහොඳටම දන්නවා වෙග් ආඩම්බරයකින්.
” ඒත් අම්මා ආසයි තාත්ෙත්… තාත්තෙග් කටින්ම ඒ ෙද් අහන්න…”
තාත්තා මෙග දිහා බැලුෙව් පරාජිත හැඟීමකින්…
” මෙග පුතා දැන් ෙගදර යන්න.උෙද් ඉඳන්ම හිටියෙන්…” තාත්තා කිව්ෙව් එච්චරයි…
පහුවදා මම අම්මව බලන්න යද්දී තාත්තා අඬ අඬ පුටුවක වාඩිෙවලා හිටියා. මාව දැක්ක ගමන්
දුවෙගන ඇවිත් මාව බදාෙගන අඬන්න පටන් ගත්තා….
” ඔයා හරි පුෙත්… මම අම්මට ආදෙරයි කිව්වම අම්මා හුඟක් සතුටු උණා පුෙත්… අම්මා ඒ තරම්
ලස්සනට හිනා ෙවලා ඉන්නවා මම කවදාවත් දැකලා නැහැ….මට දුකයි පුෙත්… ඔයාෙග් අම්මා ෙම්
ඔක්ෙකොම හිෙත් හිරකරෙගන මෙග හිත රිද්දන්ෙන් නැතුව හිටිය ෙන්ද කියලා හිෙතනෙකොට මට මහා
පසුතැවීමක් දැෙනනවා පුෙත්…”
” අඬන්න එපා තාත්ෙත්… දැන් යමු… මට අම්මව බලන්න ඕෙන්…”
” අම්මා අපි ෙදන්නව තනිකරලා ගියා පුෙත්…”
මාව හිස් උණා වෙග් මට දැනුණා.තාත්තව බදාෙගන මම ෙහොඳටම හැඬුවා.
මෙග් අම්මා… මෙග් රත්තරං අම්මා… අම්මෙග් මුෙණ් හිනාවක් බලන්න මට බැරි උණා…
අම්මා අන්තිම ෙමොෙහොෙත් හරි සතුටින් ඉන්න ඇති…
මම අම්මා ලඟට ගියා. ඒ මුෙණ් ලස්සන හිනාවක් ඇඳිලා…
මම පහත් ෙවලා අම්මෙග් සීතලම සීතල නළල ඉම්බා..
ඉපෙදන හැම ආත්මයකම ඔයා මෙග්ම රත්තරං අම්මා ෙවන්න අම්ෙම්…
