෴ දුප්පත් කම සහ ආදරය ෴

  එක්තරා දුප්පත් පිරිමි ළමයෙක් ගොඩක් පොහොසත් ගැහැණු ළමයෙකුට තදින්ම ආදරය කළා.. කොහොම හරි අන්තිමට මේ පිරිමි ළමය අර ගැහැණු ළමයට තමන්ගේ ආදරය ප්‍රකාශ කළා.. ගත් කටටම අර පොහොසත් ගැහැණු ළමයා මෙන්න මෙහෙම උත්තර දුන්නා.
 

"අහන්න, ඔයාගේ මාසෙ පඩිය හරියට මගේ දවසේ වියදම් ගාන වගේ.. කොහොමද ඔයා මට කන්න අඳින්න දෙන්නෙවත්.. ඔයා කියන්නේ මට ඔයාට ආදරේ කරන්න කියලද..? ඒක කවදාවත් වෙන්නේ නෑ.. අමතක කරල මාව තමන්ගේ තත්වයට ගැළපෙන කෙනෙක් හොයා ගන්න"

නමුත් මේ දුප්පත් පිරිමි ළමයට මේ ගැහැණු ළමයව අමතක කරන එක නම් ලේසි උනේ නෑ..

ඊට අවුරුදු දයකට පස්සේ මේ දෙන්න අහම්බෙන් වගේ මුණ ගැහුණා සාප්පු සංකීර්ණයකදී...

"හේයි, ඔයා මෙහේ.. කොහොමද ඔයාට.? දැන් මම කසාද බැඳලනේ..ඔයා දන්නවද මගේ හස්බන්ඩ්ගේ සැලරි එක..? මාසෙකටම රුපියල් ලක්ෂ දෙකක්.. හිතා ගන්න පුළුවන්ද..? ඒ වගේම එයා ගොඩක් ලස්සනයි.." කාන්තාව අර පිරිමි ළමයට කිව්වා..

තමන් පණටත් වඩා ආදරේ කල කෙල්ල තමන්ට මෙහෙම කියද්දී අර පිරිමි ළමයාගේ ඇස් කඳුළු වලින් තෙත් උනා..

විනාඩි කිහිපයක පසුව ඇගේ හස්බන්ඩ් මේ දෙන්න ළඟට ආවා.. ඇය කිසිවක් හස්බන්ඩ්ට පහදල දෙන්න ඉස්සෙල්ල මේ පිරිමි ළමයා දැක්ක ගමන්ම හස්බන්ඩ් කතා කරන්න පටන් ගත්තා...

"සර්, ඔයා මෙතන..මේ මගේ වයිෆ්" එහෙම කියල ඔහු ඇය වෙතට හැරිලා "ඔයා දන්නවද බබා, මම මිලියන 200ක ප්‍රොජෙක්ට් එකක් කරන්න යන්නේ මේ සර් එක්ක.. ඔයා දන්නවද මේ සර් කාලයක් තිස්සේ ගැහැණු ළමයෙක්ට ආදරේ කරල තියෙනවා.. ඒත් ඒ ගැහැණු ළමය අකමැති වෙල සර්ව නොසළකා හැරිය නිසාලු සර් තවමත් කසාද නොබැඳ ඉන්නේ.." •●●•٠·˙˙·٠•●●•٠·˙˙·٠•●●•٠·˙˙·٠•●●•٠·˙˙·٠•●●• ☆'·.¸✮'·.¸☆☆'·.¸✮'·.¸☆☆'·.¸✮'·.¸☆☆...'·.¸✮'·.¸☆ **

මේ කාතාවෙන් ලොකු පණුවුඩයක් අපිට දෙනවා නේද..? ජීවිතය කියන්නේ එතරම් කෙටි එකක් නෙවෙයි. ඉතින් ඔයා මේ කාලේදි ඔයා ගැන වැඩිය ආඩම්බර වෙන්න යන්න එපා.. අනුන්ව හෙළා දකින්න යන්න එපා.. මොකද ජීවිතය තත්පරයෙන් තත්පරය වෙනස් වෙනවා... සෑමකෙනක්ම අනුන්ගේ ආදරයට ගරු කළ යුතුයි**

දුක්බර ආදර කතාවක්

සති තුනක් වැනි පුන්චි කාලයක් හා ගෙතුනු පුන්චි ආදර කතාවක්.. 

ඔයාලත් මේ කතාව කියවලා මේ ආදර කතාවට නමක් ඔයාලම තීරණය කරන්නකො හොඳේ.. 

Boy : මට ඔයාව අද ගොඩක් miss උනා ස්කූල් එකේදී.. ඇයි ඔයා ආවෙ නැත්තේ..? Girl : හ්ම්ම්.. මට doctor ගාවට යන්න උනානෙ..

 Boy : ඔහ්!! ඇත්තද..? ඇයි ඒ..?

 Girl : ම්ම්.. මොකුත් නැහැ.. අවුරුද්දකට සැරයක් යනවනෙ 

Boy : ඔහ්හ්හ්!

 Girl : ඉතින්.. ඉතින්... අද ගණං වලට මොනවද කලේ 

Boy : ඔයාට අද එච්චර මිස් උනේ නෑ.. නෝට්ස් විතරයි තියෙන්නේ.. එච්චරයි.. Girl : ok..ඒක හොඳයි.. 

Boy.. හ්ම්ම්ම්.. 

Girl : ඒක නෙවෙයි බබී.. මම ඔයාගෙන් ප්‍රශ්නයක් අහන්නද..? 

Boy : ok.. ඕනෑම දෙයක්..

 Girl : ඔයා මට කොච්චරක් ආදරෙයිද හා..?

 Boy : ඔයා දන්නවද..? ඔයාට වඩා මම මේ ලෝකේ මොකටවත් ආදරේ නැහැ බබා..

 Girl : හ්ම්ම්ම්.. මම දන්නව බබී.. 

Boy : ඇයි ඔයා එහෙම ඇහැව්වේ 

Girl : ..........>silence< .......... 

Boy : මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක්ද බබා

 Girl : නැහැ මොකුත් නැහැ

 Boy : හ්ම්ම්ම්.. 

Girl : ....... ඔයා මම ගැන කොච්චර care කරනවද..? 

Boy : මට පුළුවන් උනා නම් ක්ෂණයකින් මුළු ලෝකෙම ඔයා ළඟට ගෙනත් දෙනවා 

Girl : ම්ම්.. ඔයාට පුළුවන්.. 

Boy : හ්ම්ම්.. අනිවර්යෙන්ම මට පුළුවන් බබා.. ( දුක්මුසුව ) ඇයි බබා ඔයාට මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක්වත්ද..? Girl : නෑ.. එහෙම දෙයක් නෑ

 Boy : ඔයාට විශ්වාසද..? 

Girl : හ්ම්ම්ම්.. ඔව් 

Boy : ම්ම්.. එහෙනම් කමක් නෑ 

Girl : ........ ඔයා මම වෙනුවෙන් මැරෙන්න උනත් ලෑසිතිද..?

 Boy : මම කවදා හරි ඔයා වෙනුවෙන් වෙඩිල්ලක් කන්න උනත් ලෑස්තියි මගෙ බබා

 Girl : ඇත්තමද..? 

Boy : මොනව උනත් දැන් මට ඇත්ත කියන්න බබා.. ඔයාට ප්‍රශ්නයක්වත්ද බබා :(

 Girl : නෑ.. මම හොඳින්.. ඔයා හොඳින්.. අපි හොඳින්.. ඔක්කොම හොඳින්.. 

Boy : ............. ok

 Girl : .....හොඳයි.. මට දැන් යන්න ඕනා. හෙට ස්කූල් එකේදී හමුවෙමු 

Boy- alright, bye. I LOVE YOU.

 Girl- හ්ම්ම්.., i love u 2, bye. 

~ඊළඟ දින පාසලේදී~

Boy :හේයි.. මගේ gfව අද දැක්කද මචන් 

Friend : නෑ

 Boy : ඔහ්හ්!! Friend : එයා ඊයෙත් ආවේ නෑ 

Boy : මම දන්නවා.. ඊයේ රෑ මට කෝල් කරල කිව්වා ඊයේ ආවේ නෑ කියලා 

Friend : හොඳයි මචන්.. උඹ දන්නවනේ කෙල්ලෝ සමහර වෙලාවට කොහොමද කියල? 

Boy : ඔව්.. ඒත් එයා එහෙම නෑ

 Friend :ඕන දෙයක්.. මම නිකමට කිව්වෙ බන් 

Boy : ok මචන්.. මට English එකට සෙට් වෙන්න ඕන.. ස්කූල් එකෙන් පස්සෙ සෙට් වෙමු 

Friend :මටත් science තියෙන්නෙ දැන්.. පස්සෙ සෙට් වෙමු 

~එදින රාත්‍රියේ~

>>ring<< >>ring<< >>ring<< >>ring<< >>ring<<

Girl : හෙලෝ.. 

Boy : හෙයි. 

Girl : ඔහ්හ්!! හායි 

Boy : ඇයි ඔයා අදත් ස්කූල් ආවෙ නැත්තේ

 Girl : ම්ම්.. මට අද වෙන දොස්තර කෙනෙක් ළඟට යන්න උනා 

Boy : ඔයාට අසනීපයක්වත්ද බබා.. 

Girl :ම්ම්ම්.. මට දැන් යන්න ඕන.. අම්ම කෝල් කරනවා අනෙක් ලයින් එකට

 Boy : ගිහින් එන්න.. මම ඉන්නම් මෙහෙම

 Girl : ටික වෙලාවක් යාවි.. මම ඉක්මනට එන්නම් 

Boy :.......alright, i love u honey.. (ගොඩක් වෙලාවකට පසුව)

 Girl : (කඳුළු පිරි දෑසින්) බලන්න.. මම හිතනවා අපිට මේ සම්බන්ධය නවත්වන්න ඕන

 Boy : මොකක් 

Girl : අපි දෙන්නගෙම හොඳට ඒක තමා දැන් කරන්න ඕන

 Boy : ඇයි ඒ? 

Girl :මම ඔයාට ආදරෙ නිසා..

(Girl දුරකථනය විසන්ධි කරයි) 

~girl සති 3කට වඩා වැඩි කාලයක් ස්කූල් ආවෙත් නෑ.. පෝන් එක ආන්සර් කලෙත් නෑ~

Boy : hey මචන්

 Friend : hey 

Boy : කොහොමද ඉතින්

 Friend :වරදක් නෑ.. ඒක නෙවෙයි මචන්.. උබේ කෙල්ලට ඊයේ පෙරේදා කෝල් කලේ නැද්ද..?

 Boy : නෑ :O

 Friend : උඹට ආරන්චි උනෙත් නැද්ද..?

 Boy : මොකක්.. මොකක් ගැනද මේ කියවන්න බන්?

 Friend : මමද ඉස්සෙල්ලම මේ ගැන උඹට කියන්නේ එතකොට 

Boy : අගේ කරන්නේ නැතිව කියපන් මොකද වෙලා තියෙන්නේ කියල please

 Friend : ඔහ්හ්!! මෙන්න මේකට කතා කරපන්.. 456-445-8906 

Boy : ok 

~පාසෙලෙන් පසුව කෝල් කරයි~

>>ring<< >>ring<< >>ring<< >>ring<< >>ring<<

Voice :හෙලෝ..මේ Suppam country hospital එකෙන් nurse සේරම් කතා කරන්නේ 

Boy : ඕහ්හ්.. මම හිතන්න්නේ වැරදි නම්බර් එකක් වෙන්න ඕන මේ.. මම මගේ යාළුවෙක්වයි හොයන්නේ. Voice :මොකද්ද එයාගේ නම සර්.. (Boy විස්තර ලබා දෙයි) 

Voice : ඔව්.. මේක තමා හරි නම්බර් එක..ඇය අපේ රෝහලේ නේවාසිකව ප්‍රතිකාර ලබන රෝගියෙක්

 Boy :ohh!! my god! ඇත්තමද..? ඇයි? ඇයට මොකද වෙලා තියෙන්නෙ? එයාට දැන් කොහොමද?

 Voice : එයාගේ රූම් නම්බර් එක 568, in building A, suite 3

 Boy : මොකද වෙලා තියෙන්නේ..? 

Voice : කරුනාකරල ඇවිත් ඇයව බලන්න සර්.. goodbye..! Boy : WAIT! NO! (හෙදිය දුරකතන විසන්දි කරයි)

~Boy රෝහලට යනවා.. රූම් නම්බර් 568, in building A, suite 3.. ඇයව රෝහලේ ඇඳක් මත දිගා කරවල ඉන්නවා..~

Boy : OMG! ඔයාට කොහොමද බබා..? 

Girl : ...........................

 Boy : බබා.. කතා කරන්න මගෙ බබා.. 

Girl : මම................ 

Boy : ඔයා මොකද්ද? ඔයා මොකද්ද?

 Girl : මට cancer එකක්.. මම දැන් ජීවත් වෙන්නෙ මේ මැෂින් එකෙන්.. 

Boy : ..............>කඳුළු කැට කැට ඇස් වලින් වැටෙයි<............... 

Girl : අද රෑට මෙයාල මගෙ ටිකට් කපයි.. 

Boy : ඇයි..? 

Girl : මට ඔයාට කියන්න ඕන.. ඒත් එක මට කරන්න බැරි උනා.. 

Boy : ඇයි ඔයා මට මීට කලින් මේ ගැන කිව්වෙ නැත්තේ 

Girl :මට ඔයාව රිද්දන්න ඕනෙ නැති නිසා බබී

 Boy : ඔයා කවදාවත් මාව රිද්ද්ලා නැහැනෙ බබා 

Girl :මම ඔයාට මගෙ පණටත් වඩා ආදරේ කරද්දි ඔයා මට කොහොමද ආදරේ කරන්නෙ කියල බලන්න මට ඕන උනා.. 

Boy : ??? 

Girl : මම මේ හැමදේටම වඩා ඔයාට ආදරෙයි..මට පුළුවන් නම් මෙ මුළු ලෝකමෙ ඔයා ළඟට ගෙනත් දෙනවා.. මට ඔයා වෙනුවෙන් මැරෙන්න උනත් පුළුවන්..වෙඩිල්ලක් උනත් ඔයා වෙනුවෙන් මට භාර ගන්න පුළුවන්.

 Boy : ............................. 

Girl :දුක් වෙන්න එපා.. මම හැමදාම ඔයත් එක්ක ඉන්නවා

 Boy :ඉතින් ඔයා අපේ සම්බඳෙ නවත්වනවද..? Nurse : දැන් ලෙඩ්ඩු බලන වෙලාව ඉවරයි..

█ Boy එතනින් පිටව ගියා.. 

Girl ටික වේලාවකින් මුලු ලෝකෙම හැර ගියා.. █ 

ඇය දිගින් දිගටම එදා ප්‍රශ්න කලේ ඇයි කියලා ඔහු දැනගෙන හිටියේ නෑ.. ඒත් ඇය දැනගෙන හිටියා ඇය ජීවත් වෙන්නේ කෙටි කාලයක් කියලා.. සති තුන ඇතුළත ඔහුත් ඇයත් අතර සම්බන්ඳය නවත්වන්න ඇය තීරණය කලේ ඔහුට වෙන්වීමේ දුක ටිකින් ටික අවම කර ඇය මෙලොවින් සමු ගත් පසු වැඩි දුකක් ඔහුගේ හදවතට නොදීමටයි..

සෑබෑම ආදරය

ඉතාම ආදරයෙන් හිටපු තරුණ ජෝඩුවක් විවහා වෙන්න තීරණය කළා. මේ විවාහයට මාස කිහිපයක් තිබෙද්දී හදිස්සියේ වුනු අනතුරකින් ගැණු ළමයගේ මුහුණට ගොඩාක් හානි වුනා. ඇය අවලස්සන වුනා. ඇය ගොඩාක් දුක් වුනා. ඇය කිසිවක් නොසිතාම ඔහු වෙනුවෙන් ලිපියක් ලිව්වා.

''අනේ... දැන් ඔයාට මාව වටින්නේ නෑ. මට ඔයා එක්ක විවාහ වෙන්නත් බෑ. මම ගොඩාක් අවලස්සන වෙලා. ඔයා ඔයාට ගැලපෙන ලස්සන ගැහැණු ළමයෙක් හොයාගන්න. එයාව විවාහ කරගන්න. සතුටින් ඉන්න'' ඇය අවංකවම එහි ලිවුවා... 

දින කිහිපයක් ගත වෙද්දීම පිරිමි ළමයගෙන් ඇයට පිළිතුරක් ලැබුනා.

''ඔයා ඔහොම කිව්වට මම තමා දුක්වෙන්න ඕන කෙනා. දන්නවද? මගේ ඇස් වල හැදිලා තියෙන ලෙඩක් හින්දා මාව ළඟදීම අන්ධ වේවිලු. මොනවා කරන්නද? මම තවමත් කැමතියි ඔයාව විවාහ කරගන්න. ඔයා කැමතිද අන්ධ වෙන මාව විවාහ කරගන්න? ඔහු එහි ලියා තිබුනා...

දින කිහිපයකින් මේ ගැහැණු ළමයා අන්ධ වුන එයාගේ පිරිමි ළමයාව විවාහ කරගත්තා. ඇය අවංක වුනා. කොහොම වුනත් මේ ''ආදරය'' ඔවුන්ව අඳුරට ඇද දැම්මාද? 

නෑ... කාලය සතුටින් ගෙවිලා ගියා. මේ දෙපළම ඉතාම සතුටන් එකිනෙකා තේරුම් ගෙන ජිවත් වුනා. අන්ධ පිරිමි ළමයට සම්පුර්ණ ඇස් දෙක, ඔහුගේ ආලෝකය වුනේ මේ ගැණු ළමයා. ආදරයට අවුරුදු 20ක් ගත වේගෙන යද්දී හදිස්සියේම ඇය ලෙඩ වුනා. ඇය ගොඩාක් දුක් වුනා අන්ධ ඔහු තනිවීම ගැන. අවසානයේ ඇය මියගියා. එදා හරි පුදුම වැඩක් වුනා. අන්ධයෙක් වගේ හිටිය මේ පිරිමි ළමයා ඇස් ඇරියා. හැමෝටම මේක හරි ප්‍රශ්ණයක් වුනා. ඔහු අවුරුදු 20ක්ම අන්ධයෙක් වගේ මේ අවලස්සන ගැණු ළමයත් එක්ක හිටිය එක ගැන. 

''මම අන්ධ නෑ. මම බොරු කිව්වා, ඒක වැරදි ඇති. ඒත් ඇයට ඇයගේ මුහුණ අවලස්සන වුනත් මම වගේ අන්ධයෙක් නැතුව මට වඩා හොඳ කෙනෙක්ව කසාද බඳින්න තිබුණා. ඇගේ හදවත ලස්සනයි. ඇය මගේ බාහිරය ස්වරූපයට වඩා ආදරය කලේ හදවතටයි. මමත් එහෙමයි. ඒ නිසයි ඇයගේ අවලස්සන ප්‍රශ්නයක් නොවෙන අන්ධයෙක් වෙලා මේ අවුරුදු 20ම ගත කරේ. ඇය ජිවත් වන තුරු ඇය හා එලෙසම සිටියා.''

අවංක ආදරය එයයි. හැමෝම පුදුම වුනා. හැමෝම කතා වුනා. එය හැමෝටම ආදර්ශයක් වුනා. 

''යාලුවනේ... සෑබෑ ආදරයට බාහිර ආකර්ශණයට වඩා ගැඹුරින් යමක් පේනවා. මොකද සෑබෑම ආදරය එන්නේ හදවත ගැඹුරින්ම නිසා.''

හදවතට දැනෙන දුක්බර ආදර කතාවක්..

ඔයාම කියවලා බලන්න.. කියවල අපේ ජීවිත වලට එකතු කර ගන්න ඕන සියළු හොඳ දේ එකතු කර ගන්න... 

ආදරය කියන්නේ මහ පුදුමාකර දෙයක්.. ඒ ආදරය එක එක්කෙනා කරන්නේ එක එක ආකරයටනේ.. මේ දුක්බර ආදර කතාව ගෙතී ඇති පිරිමි ළමයාට තම පෙම්වතියගෙන් නිතරම දුරකතනයට ලැබෙන මැසේජස් නිසා හෙම්බත් වෙලා හිටියේ.. එක්කො ඔන්න රෑ නිදා ගන්න හදද්දි "I Love You" කියලා පෙම්වතිය එවයි.. එහෙමත් නැත්තම් "I Miss You" කියලා එවයි..

තම පෙම්වතියට නොපෙන්නුවට මේ පිරිමි ළමයා මේ මැසේජස් ගැන වැඩිය සැළකිල්ලක් දැක්කුවෙත් නෑ.. සුපුරුදු පරිදි දවසක් මේ බෝයි නිදා ගන්න හදද්දි ඔන්න මැසේජ් එකක් ආවා දුරකතනයට.. මැසේජ් එක කියනවා වෙනුවට මොහු කලේ හොඳට නිදා ගැනීමයි..

ඊ ළඟ දවසේ උදෙන්ම තම පෙම්වතියගේ මවගෙන් මේ බෝයිට ඇමතුමක් ආවා.. පුදුමයක මහත.. ඊයේ රෑ වූ කාර් අනතුරෙන් තම පෙම්වතිය සදහටම ලෝකෙන් සමුගෙන ගිහින්.. :'(

මොකුත් කර කියා ගත නොහැකි වූ පිරිමි ළමයා, ඊයේ තමාට ලැබුණු මැසේජ් එක කියවන්නට විය.. එහි මෙසේ සඳහන් විය.. "මගේ බබා,මම ඇක්සිඩන්ට් උනා.. ප්ලීස් ගේ ඉස්සරහට එන්න.. මට අන්තිම වතාවට ඔයාව බලන්න ඔනේ" :'( :'(

ලස්සන ජීවිතය

මීට ඉස්සර ඔයා මේ පින්තූරය දැකල නම් ඇති.. මේ ඉන්නේ 26 හැවිරිදි අහ්මද් සහ 25 හැවිරිදි ෆාතිමා ඔහුගේ බිරිඳයි.. ඔවුන් යුග දිවියට එළඹිලා දැන් අවුරුදු දෙකක් විතර.. අහ්මද් හට දෑතම අහිමියි.. ෆාතිමා හට තම දෙපා අහිමියි.. බලන්න මේ පවුල කොච්චර ආභාධිත උනත් ඔවුන්ගේ අනාගතය වගේම ආදරය අතින් කොතරම් ශක්තිමත්ද කියලා..

බලන්නේ මේ අහ්මද් සහ ෆාතිමා ගෙවන ජීවිතයෙන් අපිට කොයි තරම් නම් ආදර්ශ ගන්න පුලුවන්ද අපේ ජීවිත වලට කියලා.. ජීවිතයට නොසැලී මුහුන දෙන්න.. හැමෝටම උරුම වුණු ලස්සන ජීවිතයක් තියෙනවා.. එය උදාකර ගන්න ඔබත් උත්සාහවන්ත වෙන්න..

අම්මා

එක දවසක් මම වැස්සෙම ගෙදර ආපු දවසක...

අයියා කිව්වා ''හොඳ වැඩේ පණ්ඩිතයට කුඩයක් අරන් ගියේ නැතුවට'' කියල...

අක්කා උපදෙස් දුන්නා ''ඇයි වැස්ස පායනකම් හිටියේ නැත්තේ'' කියල...

තාත්තා තරහෙන් අනතුරු ඇඟෙව්වා ''දැන් ඉතිං හෙම්බිරිස්සාව හදාගෙන කෙඳිරි ගාපන්කෝ'' කියල...

ඒත් අම්මා දුවල තුවායක් අරන් ඇවිත් මගේ ඔලුව පිහදාන ගමන් කිව්වා ''මෝඩ වැස්ස, පොඩ්ඩක් ඉන්න බැරි උනා නේ මගේ පොඩි එකා ගෙදර එනකම්'' කියල...

මුළු ලෝකෙටම මාව වැරදි කාරයෙක් වුනත් මගේ රත්තරං අම්මට මාව කවදාවත් එහෙම නෑ. ඒකමනේ ''හොරාගේ අම්මගෙන් පේන අහන්න එපා'' කියල පිරුළකුත් අපි අතර තියෙන්නේ. මොකද හොරාගේ වුනත් අම්ම අම්මමයි. කවදාවත් තමාගේ දරුවට අනතුරක් වෙන්න ඉඩ දෙන්නේ නෑ. ඇයි තව පිරුළක් තියෙන්නේ ''උණහපුළු අම්මට උගේ දරුව මැණිකක්'' කියල. උණහපුළුව කියන්නේ බොහෝම විරූපි මුහුණක් තියෙන සතෙක් කියල කවුරුත් දන්නවනේ. ඒත් ඒ දරුවත් උගේ අම්මට පේන්නේ මැණිකක් විදියට.

තව දෙයක් තමයි අපි ගොඩාක් වෙලාවට අපේ හිතේ තියෙන තරහ පිට කරන්නේ අම්මගේ පිටින්. ඒකට හේතුවත් ඉතිං අපි මොන දේ කිව්වත් අම්මල ඒව හිතේ තියාගෙන පළිගන්නේ නෑ කියල අපි දන්න නිසා.

අපි නිසා අපේ රත්තරං අම්මලගේ හිත් නොරිදෙන්න අද ඉඳන් අපි ගොඩාක් උත්සාහ කරමු. මම මගේ අම්මට ආදරෙයි !

සමනලයා

පන්තියේ ආරම්භක විද්‍යාව පාඩමේ එදා උගන්වමින් හිටියේ. පාඩම කරන අතරෙම මේසෙ උඩ තිබුන කෝෂයෙන් එළියට එන්න සමනලයා කෝෂය ඇතුලෙම දඟලමින්ම හිටියා.ළමයි ටිකටත් මේක හරිම විනෝදයි. එදා පාඩම වුනේ කො‍හොමද කෝෂයෙන් සමනලයෙක් එලියට එන්නෙ කියලයි. 

''ළමයි දන්නවද, මේ කෝෂයෙන් දළඹුවා එළියට ආවම හරි ලස්සන සමනලයෙක් වෙනවා'' ගුරුතුමා පාඩම කියලා දෙනවා. ඒ අතරම හදිස්සි වැඩකට ගුරුතුමාට පන්ති‍ය අතරතුරම එළියට යන්න වුනා. ''ළමයි... මම එනකන් මේ ගැන විමසිල්ලෙන් ඉන්න. හැබැයි කොහොමටවත් කෝෂයෙන් එලියට එන්න කවුරුවත් උදවුවට නම් යන්න එපා හොදද'' අවවාද ස්වරයෙන් කියපු ඔහු එළියට යන්න ගියා... 

ඔහු ගිය අතර සමනලයා ටික දුරකට කෝෂයෙන් එලියට ඇවිත් ඉතිරි ටික එන්න දඟලනවා. ''මේක හරියන්නේ නෑ, මෙහෙම දඟලලා මේ සතා මැරිලා යාවි. මම ඌට උදවු කරනවා.'' ජෝන් කට්ටියටම ඇහෙන්න කියලා කෝෂය කඩලා සමනලයා එලියට ගත්තා.

 ටික වෙලාවකින් ගුරුතුමා නැවතත් පන්තියට පැමිණියා. එලියට ඇවිත් හිටියා සමනලයා දැක්ක ගුරුතුමා... ''මේච්චර ඉක්මනට නම් මේ සතාට එලියට එන්න අමාරුයි. කවුද මේ සමනලයට එළියට එන්න උදවු කලේ?''

 ‍ජෝන් හරිම භයෙන් අත උස්සගෙනම නැගිට්ටා... 

 ''දන්නවද, සමනලයට උදවු කරලා ඔයා ඒ සතාගේ ජිවිතය විනාශ කලා.'' ගුරුතුමා කිව්වා.

 ''නැහැ සර් මම ඌට කරදරයක් කලේ නැහැ'' ‍‍සජෝන් කිව්වා... 

''මම ඒක දන්නවා. ඒත් කෝෂය ඇතුලෙන් දඟලලා එලියට එන්නේ ඌ තමන්ගේ පියාපත් වල ශක්තියෙන්. අන්න එතනින් තමා පියාඹන්නත් පියාපත් වලට ශක්තිය මුලින්ම ලබාගන්නේ. දැන් ඉතින් ජෝන් කවදාවත් ඌ පියාඹන එකක් නම් නෑ''

 අපිත් ජීවිතයේ සමහර තැන් වල මේ සමනලයා වගේම වෙනවා. ජිවිතේ අපට හමුවෙන අභියෝග, ප්‍රශ්ණ වලට අපි මුහුණ දෙන්න බයයි. ඒවට කවුරු හරි කෙනෙක් ඇවිත් උදව් කරනකම් ඉන්නවා. ඒකෙන් වෙන්නේ අපේ ආත්ම විශ්වාසය හීන වෙලා යන එක. එහෙම වුනොත් අපිටත් කවදාවත් ඉදිරියට නම් යන්න අපහසු වේවි. මොකද එයින් ලැබෙන අත්දැකීම හැමදාටම අපිට වැදගත් හින්දා. ඊළග අවස්ථාවේ මොන ප්‍රශ්ණය අභියෝගය ආවත් භාර ගමු. අන්න එයින් ඔබටත් නිදහසේ පියාඹන්න හොද අත්දැකිමක් ලැබේවි. ඒ වගේම තනියම උත්සාහ කරන කෙනෙක්ට තනියම ජීවිතය දිනන්න ඉඩ දෙමු. මොකද අපි අනේ පව් කියල ඒ කෙනාට කරන අනුකම්පාවම එයාගේ ජීවිතය විනාශ කරාවි.