මනුෂ්‍යත්වය සොයා යමි

Friday, November 9, 2012

නිවැරදි දෙමවුපියො

පැන්සල; මට සමාවෙන්න

මකනය; ඒ මොකටද?ඔයා කිසිම වැරදි දෙයක් කලේ නැහැනෙ

පැන්සල; මට සමාවෙන්න මම නිසා ඔයාට ගොඩක් රිදෙනව.මම මොනව හරි වැරැද්දක් කලාම ඔයා හැමතිස්සෙම එතන ඉන්නව.මගේ අතින් වෙන වැරදි ඔයා මකනව.ඒක නිසා, ඒක මකන හැමවෙලාවෙම ඔයාගෙන් කොටසක් නැති වෙනවා.ඒක මගේ වැරැද්ද.

මකනය; ඒක ඇත්ත.ඒත් ඔයා දුක් වෙන්න එපා.මාව හදල තියෙන්නෙ ඒකට.ඔයා මොනව හරි වැරැද්දක් කලාම ඒක මකන්න.මම දන්නව කවද හරි දවසක මාව නැති වෙලා යනව කියල.ඒත් ඒකට මට දුකක් නැහැ.මම මගේ රාජකාරිය අකුරම ඉෂ්ට කරල නැති වෙන්නෙ.ඒක නිසා කරුණාකරල දුක් වෙන එක නවත්තන්න.මම කැමති නැහැ ඔයා දුක් වෙනව බලන්න

★◆අපේ දෙමවුපියො හරියට මකන වගේ.අපි හරියට වැරදි කරන පැන්සල් වගේ.අපි මොනව හරි වැරදි දෙයක් කරනකොට අපේ දෙමවුපියන් ඒක හදනව.අපිව හරි මාර්ගයට ගන්නව.ඒ ගොල්ලන්ට මොන අඩු පාඩුව උනත් අපිට කවදාවත් වැරදෙන්න ඒ ගොල්ලන් ඉඩ තියන්නෙ නැහැ.ඒක නිසා දෙමවුපියන්ට ගරු කරන්න ඉගෙනගන්න.ඒ ගොල්ලන්ව තේරුම් අරගෙන රැක බලාගන්න★◆
 ඒ වගේම කියන්න ඕනා දෙමව්පියන්ගෙ ආදරේ ආත්මාර්ථකාමී වෙන්න බෑ. තමන්ගේ දරුවට වගේම අනිත් දෙමව්පියන්ගේ දරුවන්ටත් ආදරේ කරන්න ඕනා. එක අම්මෙක්ගේ දරුවෙකුට ගින්දරක් දුන්නොත් තමන්ගේ දරුවාටත් ඒ ගින්දර එනවාමයි..... ඉස්සර තමා කරපු පව් ඊළඟ ආත්මේ පරිසන් දුන්නේ. ඒත් දැන් තමන් කරන පව් වලට මේ ආත්මෙම පරිසන් දෙනවා කියන එක අපි හැමෝම මේ දවස් වල දැක්කානේ. අනේ අම්මේ තාත්තේ තමන්ගේ දරුවාව හරි විදිහට සමාජෙට දෙන්න

මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරම් කාරයෙක්

  ළමයින්ගෙයි දෙමවුපියන්ගෙයි තියන සම්බන්දතාවය හරිම පුදුමයි. දෙමවුපියෝ මොන දේ කලත් තමන්ගේ දරුවන්ට තියන ආදරය අඩු කරන්නෙ නැහැ.දෙමවුපියො මොන වගේ පුද්ගලයන් උනත්.මේ ඉන්නෙ Pablo Escobar Gaviria කියන මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරම් කාරයෙක්. ඉදල තියෙන්නෙ කොලොම්බියාවේ. මෙය එක පාරක් ෆාම් එකක ඉන්න ගමන් මෙයාගේ දුවට සීතල හැදිල. මෙයාට ඒ වෙලාවේ කරන්න දෙයක් තිබිල නැහැ ඒකට. ඒක නිසා මොනවද කරේ කියල දන්නවද එයා ලග තිබුන ඩොලර් මිලියන
දෙකක සල්ලි. මෙයා කලේ ඒ ඔක්කොම සල්ලි එක ගොඩකට ගහල ගිනි තිබ්බ. දුවගෙ සීතල නැති කරන්න ඩොලර් මිලියන දෙකක් දෙපාරක් හිතන්නෙ නැතුව ගිනි තිබ්බ. මෙයා මත්ද්‍රව්‍ය ජාවාරම් කලට තමන්ගෙ පවුලටයි පෞද්ගලික ආරක්ෂකයන්ටයි කිසිම දෙකින් අඩුවක් කරල නැහැ. මෙයා 1993 දී මැරිල. කොහොම උනත් මේ කතාව පසු ගිය දවසෙ උදේ මුළු රටේම ප්‍රධාන සිරස්තලය වෙලා තියනව

The Colombian drug lord Pablo Escobar Gaviria, who died in 1993, made a bonfire with two million dollars in cash to prevent their daughter from dieing of cold. Once in hiding in a farm in the mountains surrounding the city of Medellin, he did everything humanly possible to save the lives of his family and body guard.

This revelation was made by Sebastián Marroquín, the name which for years has Juan Pablo Escobar Henao, son of the former Medellin cartel chieftain in an interview with the Colombian magazine 'Don Juan' that began circulating this week in Buenos Aires, Argentina.

According to Marroquin, who for over 15 years  is living legally in Argentina with his family, said his father made this fire with tickets because the people who accompanied him in the hideout went cold, besides hunger, they had few supplies, and the worst affected was his sister Manuela.

On the other hand, he explained that one of his father's invariable custom was to see the television news and read every newspaper he could get.

"No matter the danger to be. In the morning you read all the newspapers of Colombia. At midday and at night he sat down to watch the news, never said a word. He noted, pointing things sometimes and when he finished the news simply turned off the TV, "he said.

He recounted that his father became obsessive about protecting his wife, Maria Victoria Henao, and his two sons, after suffering an attack in the hideout where he died.

බල්ලෙක් උනත්.........

Manuel Guzman මැරුන 2006 මාර්තු මාසේ දී.මෙයාට හිටිය ,ජර්මන් ෂෙපර්ඩ් වර්ගයේ බල්ලෙක්.manuelමැරුනට පස්සෙ මේ බල්ල හිටියෙ හුගක් හිතේ අමාරුවෙන්.දවසක් මේ බල්ල ගෙදර හිටියෙ නැහැ.මෙයාගෙ අයිති කාරයො හැමතැනම බැලුව.ටික දවසකින් ආරංචියක් ආව manuel ගෙ සොහොන ලග හැමදාම බල්ලෙක් ඇවිල්ල ඉන්නව කියල.මේ කට්ටිය ගිය manuel ගෙ සොහොන ලගට.ඒ වෙලාවෙ දැක්ක කැප්ටන් ඒ කියන්නෙ මේ බල්ල සොහොන ලග වැතිරිල ඉන්නව කියල.කට්ටිය හිතුව හිතේ අමාරුව නිසා ටික දවසක් ඉදල එයි කියල.සතියක් බලන් හිටිය ආවෙ නැහැ.මාසයක් බලන් හිටිය ආවෙ නැහැ.අවුරුද්දක් බලන් හිටිය ඒත් නැහැ.දැන් අවුරුදු 6 කුත් වෙලා.විස්වාස කරන්න.තාමත් කැප්ටන් ගෙදර ඇවිල්ල නැහැ.මෙයාව අරගෙන එන්න මෙයා ඉඩ දෙන්නෙත් නැහැලු.දැන් මෙයා ආර්ජන්ටිනාවේ ගොඩක් මිනිස්සුන්ගෙ ආදරය දින ගන්න සමත් වෙලා.මෙයා ගැන ගොඩක් කට්ටිය හොයල බලනවලු.කිසිම දෙකින් අඩුවක් තියන්නෙ නැහැලු.එච්චරටම මිනිස්සු මෙයා ගැන බලනවලු.හැමදාම මෙය කොහේ ගිහින් හිටියත් හරියටම 6 වෙනකොට සොහොන ලගට එනවලු.ඒ කියන්නෙ කරුවල වැටෙන්න කලින්.ඒත් ලස්සනම කතාව ඒක නෙමෙයි.දන්නවද මෙයා කවදාවත් manuel ගේ සොහොන වත් මිනී කනත්තවත් දැකල තිබුනෙ නැහැ.ඒත් මෙයා කොහොමද manuel මරුන කියල දැනගත්තෙ.කොහොමද මෙයා මිනී කනත්ත හොයා ගත්තෙ.කොහොමද දහස් ගානක් සොහොන් අතරේ අඩි ගානක් යට තියන Manuel ගෙ මිනිය හොයාගත්තෙ.ඒ ඉව විතරද?
One loyal dog hasn’t moved from his master’s side for the last six years — refusing to let even death part them.
German shepherd, Capitán, ran away from home after his owner and best friend, Manuel Guzman, died in 2006. A week later Guzman’s family, who live in Cordoba, Argentina, found the heartbroken dog grieving at the gravesite, reported Dog Heirs.
“We had never taken him to the cemetery so it is a mystery how he managed to find the place,” Veronica Guzman, Manuel’s widow, told the Sun.
Every Sunday, for the past six years, the Guzman family has gone to the cemetery to visit both Manuel and Capitán. Although the dog often leaves the cemetery to spend a short period of time with his family, he always returns to the gravesite before dark.
“I don’t think he wanted to leave Manuel on his own at night,” Veronica told the Sun.
Cemetery director, Hector Baccega, said that staff at the cemetery in central Argentina are now feeding and taking care of the dog.
“During the day he sometimes has a walk around the cemetery, but always rushes back to the grave. And every day, at six o’clock sharp, he lies down on top of the grave and stays there all night,” Baccega told La Voz.
Although the Guzman family would like to take Capitán home with them, they understand the dog’s immense loyalty to his best friend.

මිනිසුන්ට වඩා ශේෂ්ඨද

රියටම 1996 අගෝස්තු 16 වෙනිදා මුළු රටක ලෝකයක අවධානය එක සත්තු වත්තක් දිහාට යොමු උනා.Brookfield Zoo තිබුනෙ Brookfield කියන නගරයෙ.Binti Jua කියන්නෙ මේ zoo එකේ හිටපු අවුරුදු අටක් වයස ගෑනු ගෝරිල්ලෙක්. අගෝස්තු 16 වෙනිදා මේ zoo එක බලන්න ආව අවුරුදු 3 ක් වයස වෙන පොඩි දරුවෙක්.මේ ළමය කාටවත් නොපෙනෙන්න මේ ගොරිල්ලො දාල හිටපු කොන්ක්‍රීට් බැම්මට නැගල එබිලා බැලුව.ඒත් එක පාරටම මේ ළමය මේ ගොරිල්ලො හිටපු වලට වැටුන.මේ 
වල අඩි 18 ක් ගැඹුරුයි.මේක බලාගෙන හිටපු Binti jua හෙමින් හෙමින් මේ ළමය ලගට කිට්ටු උනා.මේත් එක්කම තවත් ගෝරිල්ලන් කට්ටියක් මේ ළමය ලගට කිට්ටු වෙනකොට Binti gen නම් එච්චර බේරෙන්න ලැබුනෙ නැහැ.අර කිට්ටුවෙන්න හදපු ගෝරිල්ලන්ට දරුණු විදියට 
 ගොරලවල එතනින් එලවල දැම්ම.මේක බලාගෙන ඉන්නව 
මිසක් අනිත් මිනිස්සුන්ට කරන්න කිසිම දෙයක් නැහැ.මේ ලමයව තමන්ගෙ ළමයෙක් ලගට ගන්නව වගේ Binti තමන්ගෙ දකුණු අතින් අරගෙන පරිස්සමෙන් අරගෙන කොටයක් උඩට ගිහින් හෙමින් පිටිපස්සට තට්ටු කරල තියනව.මොකද මේ වෙනකොට මේ ළමයට සිහිය තිබිල නැහැ.ඒ වගේම මූන දරුණු විදියට තුවාල වෙලා.මේ ලමයව ටිකක් වෙලා අරගෙන ඉදල ටික වෙලාවක් කල්පනා කරල.පස්සෙ Binti කරපු දේට එතන හිටපු මිනිස්සුන්ට කතා කරගන්නවත් බැරි උනාලු.Binti අර ලමයව පරිස්සමෙන් අරගෙන ගිහින් තමන්ගෙ කූඩුවෙ පිටවීම තියන තැනට.මේ පිටවීම තිබිල තියෙන්නෙ බිනටි ලමයව අරගෙන තට්ටු කරපු තැන ඉදන් අඩි 56 ක් එහාට වෙන්න.පිටවීමේ දොරටුව ලගට ගිහින් එතන හිටපු ආරක්ෂකයන්ගෙ අතටම මේ පොඩි ලමයව බාර දීල. 

අයිතිය: දන්නා ලෝකයේ නොදන්න යමක් 

දන්නා ලෝකයේ නොදන්නා යමක්

මේ ඉන්නෙ අවුරුදු 59 ක් වයස උතුරු කැලිෆෝනියාවේ ජීවත් වෙන verone robbed කියන කෙනා.මෙයා ඉතාම දිලිදු කෙනෙක් ගොඩක් කල් ඉදල ලෙඩින් ඉදල තියෙන්නෙ.මෙයාට බෙහෙත් ගන්නවත් සල්ලි තිබිල නැහැ. ඉතින් මෙයා දවසක් කල්පනා කලා බැංකුවක් කඩන්න.මෙයා බැංකුව කඩන්න 2011 ජුනි මාසේ 20 වෙනිදා තමයි තෝර ගත්තෙ. තෝරගත්ත බැංකුව RBC බැංකුව.ඔයාල හිතන්නෙ මෙයා බැංකුව කඩන්න තුවක්කු බෝම්බ අරගෙන ගියා කියලද?එහෙනම් ඒක වැරදියි. මෙයා ගියේ හිස්
අතින්මයි .ගියේ ඩොලර් මිලියනගනක් මංකොල්ල කන්න නෙමෙයි. මෙයා කෙලින්ම ගිහින් බැංකුවේ ටෙලර් ට කිවුව අත දික්කරල මේක බැංකු මංකොල්ලයක් කරුණකරලා මට ඩොලර් එකක් දෙන්න කියල. එහෙම කියල මෙයා ඩොලර් එක අරගෙන බැංකුවේ පුටුවකින් වාඩි වෙලා හිටිය පොලීසියෙන් එනකම්.
මෙයා මෙහෙම කලේ මොකද කියල දැන් කල්පනා කරනවද? මොකද මෙයා හිරේ ගියාම පොලීසිය මෙයාට බෙහෙත් කරන නිසා.එයා කල්පනා කරල තියනව හිරේ ගියොත් එයාගෙ ලෙඩ වලට බෙහෙත් කරන්න පුළුවන් කියල. මේ අසරණය මීට කලින් කවදාවත් අපරාදයක් කරල නැහැ. අඩුම තරමේ අපරාදයක් කරන්න දන්නෙවත් නැහැ.මෙයා ගොඩක් වයසයි. මෙයාට ලෙඩ රෝග කිහිපයක්ම තිබිල තියනව.ඒ අතර පපුවේ අසාමාන්‍ය වැඩීමක්, වම් කකුලේ අභාදයක්,සහ තවත් ලෙඩ වර්ග දෙකක් තිබිල තියනව.මෙයාට උවමනා කරල තිබුනෙ අවුරුදු තුනකට හිරේ ගිහින් බෙහෙත් කරගන්න.

♣♣ අයිතිය දන්නා ලෝකයේ නොදන්න යමක් සතුය

Friday, October 5, 2012

I Love u amma


Tuesday, October 2, 2012

මනුස්සයෙක්

දේ පාන්දරම මම ගිටාර් එකත් අරගෙන නුවරට එන්න බස් එකට නැග්ග..ටික දුරක් එනකොට මම දැක්ක සුදු පාට සාරි ඇඳගත්තු ගෑනු 2නෙක් බස් එකේ තැනක අඬ අඬ යනවා.ඒ 2නගෙන් එක්කෙනෙක්ගේ අතේ තිබුණු කොලයක් බිමට වැටිලා මම ඉඳපු පැත්තට ආවා.මම එක ඇහිඳගෙන බලනකොට ඒකෙ තිබු
නේ මැරුණු කෙනෙකුගේ පෝස්ටර් එකක්.මම ඒක අයෙත් ඒ දෙන්නට දුන්නා.ඒ වෙනකොටත් ඇස් රතු කරගෙන දෙන්නම හොඳටම අඬනවා කියල මට තේරුණා..

ඔය හැමදේම අතරේ මම බස් එකෙන් බැහැල ඇවිත් වැව රවුම පැත්තෙන් ටවුන් ඒක පැත්තට එන්න පටන් ගත්තා.ඔහොම හෙමින් හෙමින් එනකොට එක මනුස්සයෙක් එහාට මෙහාට ඇවිද ඇවිද කාටදෝ call එකක් ගන්නවා මම දැක්ක.ඇඳුම් නම් වැරහැලි වගෙයි පෙනුනේ.....
ටවුන් එකට ඇවිත් මම ටොරින්ටන් උද්‍යානෙට ගියා මගේ ආදරවන්තිය මුණ ගැහෙන්න හිතාගෙන.හිතුව වගේම එයා මම එනකම් බලාගෙන හිටිය.අපි මුණගැහිලා අවුරුදු ගානක් වෙනවා දැන්...
කොහොම හරි ඒ දේත් ඉවර කරගෙන මම එදා යොදා ගත්තා වැඩ කටයුතු වලට ගියා.හවස් වෙනකොට මගේ ෆෝන් එකත් ඕෆ් වෙලයි තිබුනේ.

ඉතින් මම ගියා නුවර දුම්රිය ස්ථානයට, ගෙදර යන්න කියල හිතාගෙන..ගිහින් කෝච්චියටත් නැග්ග.මම දැක්ක එක මුල්ලකට වෙලා කොල්ලෝ ටිකක් සින්දු කියනවා.ඉතින් මමත් ගිහින් එයාලට එකතු වුණා,එතනම එහා පැත්තේ ගෑනු ළමයෙක් හිටිය තමන්ගේ ආදරවන්තයත් එක්ක.

මොකක්ද උනේ කියලවත් මට හිතා ගන්න බැරි වුණා.එතන හිටියේ මගෙත් එක්ක අවුරුදු ගානක් එකට ඉඳපු මගේ අනු....
දැනුනු දුක නිසා මගේ ඇස් වලට කඳුළු ආවා.මට පිටුපාලා හිටිය නිසා එයා මාව දැක්කේ නෑ.මොනා කරන්නද කියල මට හිතා ගන්න බැරි වුණා.එතනට ගිහින් එයට මුහුණ දෙන්න මට හිතුනේ නෑ.මගේ අතේ තිබුනේ ගිටාර් එක විතරයි.ඒකත් අරගෙන මම සින්දුවක් කියන්න පටන් ගත්තා.....එයා දිහා බලාගෙනම......

මේ මාවතේ පා නගන්නේ-ඔබගේ මගේ ජීවිතේ......
සුසුමන් හෙලන්නේ සැරිසරන්නේ-සිත් පාවුණේ....
ජීවිත අපේ කොයිබටද මේ ලෙසින්- හෙමි හෙමින් ඇදෙන්නේ...

හිතට ආපු වචන ටික මම ඒ විදිහට ගීතයකට හරවල කියන්න ගත්තා..මගේ කට හඬ ඇහුනු එයා මන් දිහා හැරිලා බැලුව.නමුත් බොහොම ඉක්මනටම ඇතිවුනු පුදුමයත් අමතක කරලා එයාගේ අලුත් පෙම්වත දිහා බලා ගත්තා.මම එතන හිටිය කොල්ලෝටිකට කියල එයා ඉඳපු පැත්තට ගිහින් ඉඩ තිබුණු තැනක ඉඳගෙන එයාල දිහා බලාගෙන හිටිය.ඒ කොල්ලා ඇහුව අනු ගෙන් මම දන්න කෙනෙක් ද කියල.එයා නැහැ කිව්වා.ඒ හැම දේම දකින කොට එතනම එහා පැත්තෙන් ඉඳගෙන මහා හයියෙන් හිනා වේවි ඉන්නේ කවුද කියලත් මම දැක්ක.එතන හිටියේ..... උදේ බස් එකේදී සුදු සාරිත් ඇඳගෙන අඬ අඬ හිටපු ගෑනු දෙදෙනමයි.ඔවුන් දැක්ක මාව.

ඒ වගේම මාව මතක් වුනු බවකුත් එයාලගේ මුණු වලින් පෙනුන.මට හිතා ගන්න බැරි වුණා කොහොමද මිනිස්සුන්ව අඳුරගන්නේ කියල.කොහොමද මෙහෙම වෙනස් වෙන්න කියල.එත් එක්කම අපි හිටපු තැනට හිඟන මනුස්සයෙක් ආවා කොර ගගහ.මැලවුණු මුහුණක් එක්ක වැරහැලි ඇඳගෙන ඒ මනුස්සය සල්ලි ඉල්ලගෙන ආවා.මොහොතක් බලාගෙන ඉන්නකොට මට තේරුණා උදේ වැව රවුමේදී ෆෝන් එකකුත් කනේ ගහගෙන හොඳට ඇවිදපු මනුස්සා නේද දැන් කොර ගගහ එන්නේ කියල.ඒ මනුස්සය මාව දැක්කගමන් ටිකක් විතර බය වුණා කියල මට තේරුණා.......

පුදුමාකාර මිනිස්සු ගොඩක් අතරේ ඉඳගෙන ගිටාර් එකත් අරන් මම ගීතයක් පටන් ගත්තා.නමුත් මගේ ඇස් වල තාමත් කඳුළු තිබුන.ඒ ගීතය ඉවර වෙනකොට අර ගෑනු දෙදෙනාගේ මුහුණු ලජ්ජාවෙන් බිමට හැරිලා තිබුන.හිගන්නෙක් වගේ ආපු මිනිහගේ අතින් එකතු කරගත්ත කාසි ටික බිමට වැටිලා ගියා.ලජ්ජාවෙන් ඒ මනුස්සය බිම බලාගෙන කෝච්චියෙන් බැහැල යන්න ගියා. ඒ වගේම අනුගේ ඇස් වල කඳුළු ඇවිත් තිබුන.එයාගේ අලුත්,අසරණ පෙම්වතාට හැමදේම තේරිලා තිබුන.ඒ හැමදේම බලාගෙන මම කෝච්චියෙන් බැහැල යන්න ගියා......
  ලීවේ:-   Hash Kanchana